بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند                    سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند

از همان لحظه که از چشم یقین افتادند                 چشم های نگران آینه ی تردیدند

نشد از سایه ی خود هم بگریزند دمی                   هر چه بیهوده به گرد خودشان چرخیدند

چون به جز سایه ندیدند کسی در پی خود             همه از دیدن تنهایی خود ترسیدند

غرق دریای تو بودند ولی ماهی وار                        باز هم نام و نشان تو زهم پرسیدند

در پی دوست همه جای جهان را گشتند                کس ندیدند در آیینه به خود خندیدند

سیر تقویم جلالی به جمال تو خوش است             فصل ها را همه با فاصله ات سنجیدند

تو بیایی همه ساعتها و ثانیه ها                           از همین روز، همین لحظه، همین دم عیدن

قیصر امین پور

ابن حمزه بطائنی روایت می کند که امام جعفر صادق (ع) فرمودند: اسم اعظم خداوند در فاتحه الکتاب مندرج است.

از نبی اکرم (ص) منقول است که فرمودند: هر کس سوره فاتحه الکتاب را بخواند به او آنچنان پاداش دهند که گویی دو ثلث قرآن را خوانده و گویی بر هر مؤمن و مؤمنه صدقه داده است و نیز به این مضمون از آن حضرت به سند دیگری نقل شده است با این تفاوت: که گویی تمام قرآن را خوانده است. از ابی بن کعب منقول است که گفت: من سوره فاتحه الکتاب را بر رسول اکرم (ص) خواندم حضرت فرمودند: قسم به کسی که جانم در دست اوست در تورات و انجیل و زبور و حتی در خود قرآن مانند این سوره وجود ندارد، این سوره ام الکتاب و سبع مثانی است و این سوره بین خدا و بنده اش تقسیم شده است و برای بنده است آنچه بخواهد. محمد بن مسعود عیاشی نقل می کند که نبی اکرم (ص) به جابر فرمود: ای جابر آیا بهترین سوره ای را که خداوند در کتابش نازل کرد به نیاموزم؟ جابر عرض کرد: آری پدر و مادرم فدایت باد یا رسول الله به من یاد بده پس رسول اکرم (ص) سوره حمد را که ام الکتاب است به او آموخت. سپس فرمود: ای جابر آیا دوست داری از فضیلت آن برایت بگویم؟ گفت: آری پدر و مادرم فدایت باد. حضرت فرمودند: این سوره شفای هردردی است / سرطان، فلج، حسد، . . . . / جز مرگ. از امام جعفر صادق (ع) منقول است که فرمودند: کسی که از حمد شفا نیابد هیچ چیز او را خوب نمی کند.